- bendezâde
- (F.)[ ﻩداز ﻩﺪﻨﺑ ]1. köle çocuğu.2. benim çocuğum.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
bendezade — is., esk., Far. bende + zāde Alçak gönüllülük göstererek benim çocuğum anlamında kullanılan bir söz İki bendezadeniz vardı, ömürlerini efendimize bağışladılar. M. Ş. Esendal … Çağatay Osmanlı Sözlük
bende — is., esk., Far. bende Kul, köle Aynı zamanda, bu has ve vefakâr bendesine mim koymuştu. Y. K. Karaosmanoğlu Birleşik Sözler bendehane bendezade Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller bendeniz bendeniz cennet kuşu … Çağatay Osmanlı Sözlük
zade — is., esk., Far. zāde 1) Oğul, evlat Şimdi bilmem ne zade namı altında, İstanbul un en büyük zenginlerinden biriydi. Ö. Seyfettin 2) sf. Doğmuş Birleşik Sözler amcazade asilzade bendezade beyzade dayızade … Çağatay Osmanlı Sözlük